2023-07-15
Przypowieść o siewcy opowiada, że skuteczność słowa Bożego nie jest jednak bezwarunkowa. Zależy od podatności człowieka na przyjęcie go, a ta jest bardzo zróżnicowana. Przypowieść jest tak mocno osadzona w rolniczych realiach Ziemi Świętej, że potrzebowała objaśnienia. Ziarna na drodze obrazują „każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go; przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu”. Los ziaren na gruncie skalistym to obraz „tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje”. Ziarno, które padło między ciernie, „a ciernie wybujały i zagłuszyły je”, oznacza „tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne”. Wreszcie ziarna, które „padły na ziemię żyzną i plon wydały”, oznaczają każdego, „kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”. Słuchacze tej przypowieści uczestniczący w liturgii eucharystycznej mają szczerze się zastanowić, która gleba jest obrazem ich własnego życia oraz czy i jakie plony przynosi zasiew w nich słowa Bożego.
2023-07-08
Jezus, nasz Zbawiciel, nieustannie zaprasza nas do spotkań z Nim. Tak jak w dzisiejszej Ewangelii: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Zaproszenie skierowane jest do wszystkich! A nasze wielorakie utrudzenia i obciążenia są Jezusowi dobrze znane. I nie są Mu obojętne! Więcej – o całym trudzie i bolesnych aspektach naszego bytowania na ziemi mówi jako o Jego jarzmie! „Weźcie na siebie moje jarzmo”. To prawda, wszystkie Boże stworzenia, a zwłaszcza człowiek Bogu podobny, są niezmiennie arcydziełem Boskich Osób. Na całym stworzeniu i na nas mocno jednak zaciążył grzech pierworodny. Staliśmy się (nasze człowieczeństwo dotknięte zwątpieniem, cierpieniem i śmiercią) problemem nie do rozwiązania i ciężarem nie do udźwignięcia. Wszystko zmienił akt zbawczy Jezusa Chrystusa. On się nami obarczył. Wziął na siebie wszystko, co miało nas zniszczyć. Nadal czujemy na barkach jarzmo i ciężar, ale wystarczy przyjść z tym „bagażem” do Jezusa, i nie iść drogą buntu i rozgoryczenia, ale podążać drogą cichości i pokory serca. „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”. Ukojenie już tutaj, dzisiaj, i w szczęśliwej wieczności.
2023-07-01
Gościnność była ważnym wymiarem życia już na kartach Starego Testamentu. Pokazuje nam to dzisiejsze pierwsze czytanie. Wszystko, co czynimy ze względu na Boga dla drugiego człowieka, przyniesie błogosławione owoce. Zwieńczeniem jest przypomnienie św. Pawła o naszym zjednoczeniu i zanurzeniu w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. W naszej miłości obumieramy dla grzechu, aby żyć dla Boga. Gdy otwieramy się na Jego miłość, potrafimy zrezygnować z siebie w wymiarze naszego egoizmu, pychy czy konformizmu, dostrzegając drugiego człowieka. Miłość Boga i bliźniego osiąga swój najwyższy wymiar w oddaniu życia za drugiego człowieka, ale przejawia się nie tylko w rzeczach spektakularnie wielkich czy medialnych, lecz także w codziennym podaniu przysłowiowego kubka wody.
2023-06-29
Z dniem 29 czerwca 2023 ksiądz Janusz Wróblewski objął obowiązki Proboszcza parafii p.w. Św. Ap. Piotra i Pawła w Kowalewie Opactwie.
Księdzu Proboszczowi życzymy opieki Świętych Apostołów Piotra i Pawła na każdy dzień posługi.
Niech Bóg w Trójcy świętej Jedyny będzie siłą, a Maryja - Matka Kapłanów otacza płaszczem matyczynej opieki.
2023-06-29
Nasze życie chrześcijańskie powinniśmy zrealizować „cum Petro et sub Petro”, z Piotrem i pod władzą Piotra. Z postanowienia samego Chrystusa Piotr stał się fundamentem całej wspólnoty kościelnej i na nim Zbawiciel zbudował swój Kościół. Trzeba zawsze pamiętać, że jest to Kościół Chrystusa. Nie chciałbym być w Kościele, w którym Piotr zmieniłby nauczanie i odszedł od nauki Ewangelii, od nauki Chrystusa.