Pamiętajmy, że najważniejszym zadaniem w świętym czasie Wielkiego Postu jest nasze nawrócenie. Chodzi o nawrócenie we wszystkich wymiarach naszego życia osobistego, rodzinnego i społecznego. Potrzeba wiele pokory i silnej wiary w Boże miłosierdzie. Nawrócenie ma się dokonać przede wszystkim w naszym sercu. Pomagają nam w tym zewnętrzne praktyki pokutne oraz udział w wielkopostnych nabożeństwach: piątkowej Drodze krzyżowej o godz. 17:00 i niedzielnych Gorzkich żalach o godz. 16:00. Przypominam, że za pobożny udział w tych nabożeństwach można uzyskać odpust zupełny.
Dzisiejsza ? już czwarta niedziela Wielkiego Postu ? różni się nieco od pozostałych. W tradycji Kościoła nazywamy ją niedzielą Laetare, czyli niedzielą radości. Widzimy to nawet w zmianie postnego fioletu na różowy kolor szat liturgicznych. W połowie Wielkiego Postu Kościół wzywa wiernych do radości, aby wszyscy podejmujący trud przemiany serca wytrwali w tym niełatwym codziennym wysiłku.
Od dzisiejszej ? piątej niedzieli Wielkiego Postu ? zmienia się charakter tego okresu liturgicznego. Cały czas towarzyszyło nam wezwanie Kościoła do nawrócenia i pokuty, skorzystania z łaski przebaczenia, którą miłosierny Bóg pragnie nas obdarzyć. Teraz Wielki Post nabiera charakteru pasyjnego. Od dziś w kościele zasłaniamy wszystkie krzyże. Skupimy się na rozważaniu męki Pańskiej.
1. Niedziela Palmowa wprowadza nas w tajemnicę Wielkiego Tygodnia. Tak jak Pan Jezus wszedł do Jerozolimy, tak przychodzi dziś do każdego z nas. Oby nie okazało się jednak, że stoimy w tłumie, który woła: ?Hosanna?, a za chwilę będzie wołał: ?Na krzyż z Nim!?.
Choć w tym roku przeżywamy Pamiątkę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w sposób tak niezwykle ograniczony, to jednak głęboko wierzymy, że będzie to dla nas wszystkich święty czas. Kiedy kobiety przyszły do grobu po szabacie i zastały go pustym, były zaniepokojone i pełne obaw, dopóki nie usłyszały słów aniołów. My już wiemy, że pusty grób nie jest powodem do lęku, lecz znakiem Zmartwychwstania Pańskiego. Niech zatem nie smuci nas owa ograniczoność w celebracji liturgii, a słowa naszego Pana ? gdzie dwaj albo trzej zbierają się w imię moje, tam jestem pośród nich (Mt 18, 20) ? niech w tym szczególnym czasie napełnią nasze serca otuchą i nadzieją. Błogosławionych Świąt!
Niedziela Miłosierdzia Bożego. Śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa najdobitniej przekonują nas o tym, że Bóg jest miłością, że potrafi jedynie kochać i przebaczać. Jako Kościół, napełnieni paschalną radością, mamy teraz tylko jedno zadanie: głosić i uobecniać miłosierdzie Boga objawione w Jezusie Chrystusie, który cierpiał za grzeszny świat, prawdziwie zmartwychwstał i żywy jest pośród nas. Warto w tym miejscu przypomnieć słowa Świętego Jana Pawła II wypowiedziane w 2002 roku w Łagiewnikach: ?Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tutaj przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia!?.
Trzecia niedziela Wielkanocy. Przeżywamy okres radości płynącej z doświadczenia mocy Chrystusa zmartwychwstałego. Ta moc uzdalnia nas do kochania innych i tworzenia z nimi autentycznej wspólnoty ? komunii. Okres od zmartwychwstania do wniebowstąpienia Pan Jezus poświęcił tym, których najbardziej umiłował. Spróbujmy wejść do tego grona, poczujmy się zaproszeni do bliskiego przebywania ze Zmartwychwstałym, które najlepiej realizuje się poprzez nasz pełny udział w Eucharystii.
Dzisiejszą niedzielę przeżywamy w Kościele jako Światowy Dzień Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne. Rozpoczynają się też Kwartalne dni modlitw o powołania do służby w Kościele. Musimy prosić Jezusa Chrystusa ? Dobrego Pasterza, aby nigdy nie zabrakło nowych pracowników w Bożej winnicy. Musimy modlić się o dobre i liczne powołania kapłańskie i zakonne, o ludzi gotowych pójść przemieniać serca innych, podjąć trudne zadania wobec współczesnego świata. Mając wśród siebie kapłanów, mamy dostęp do niewyczerpanych Bożych łask płynących z sakramentów świętych.
Piąta niedziela Wielkanocy. Gromadzimy się na Eucharystii, która jest darem nieskończonej miłości Boga. Wszyscy jesteśmy zaproszeni, aby już tutaj, na ziemi, zacząć wchodzić w świętą rzeczywistość nieba. Najdoskonalszą Nauczycielką na tej drodze jest dla nas Maryja ? Ta, która wypowiedziawszy przy zwiastowaniu ?fiat?, nigdy go nie cofnęła, nigdy nie odstąpiła od Bożego Syna, szła z Nim aż na Kalwarię, trwała w komunii założonej przez Niego wspólnoty ? Kościoła.
W szóstą niedzielę Wielkanocy, gromadzimy się wokół ołtarza, aby misterium paschalne mogło przemienić nasze życie. Przyjmowanie sakramentów świętych, zwłaszcza pełny udział w Eucharystii, wsłuchiwanie się w słowo Boże ? to wszystko otwiera nas na Najwyższego, który zadziwia swoją mocą, dobrocią i bezinteresownością. Tak rodzą się wiara, nadzieja i miłość ? dobro, którym można i trzeba się dzielić z innymi. Właśnie w ten sposób stajemy się solą ziemi, nadajemy właściwy sens naszej doczesności.