Przeżywamy dziś Niedzielę Dobrego Pasterza, która rozpoczyna kwartalne dni modlitw o powołania do służby w Kościele. Nasz Pan, Jezus Chrystus, nazywa siebie dobrym pasterzem, który zna swoje owce po imieniu i oddaje za nie życie. Potrzebujemy wciąż nowych ludzi, którzy tak jak Chrystus podejmą w Kościele służbę głoszenia słowa i sprawowania sakramentów. Przed błogosławieństwem i w ciągu całego tygodnia zapraszamy do wspólnej modlitwy w tej intencji.
1. Jesteśmy Kościołem pielgrzymującym w drodze do niebieskiej ojczyzny. Chrystus gromadzi nas na uczcie eucharystycznej, wyjaśnia nam pisma, w sakramentalnych znakach sam staje się pokarmem, byśmy nie ustali w drodze. W rozpoczynającym się Tygodniu Biblijnym prośmy Pana Jezusa szczególnie o to, aby pozwolił nam jeszcze bardziej ukochać i zrozumieć Pismo Święte. Wygospodarujmy w tym tygodniu nieco więcej czasu, abyśmy mogli sięgać po Biblię.
Druga niedziela Wielkanocy jest obchodzona jako Niedziela Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus dał grzesznikom święto Miłosierdzia jako ostatnią deskę ratunku. Z dobrze odprawioną spowiedzią i Komunią Świętą, przyjętą w tym dniu, jest związana obietnica zupełnego odpuszczenia win i kar. To także patronalne święto Caritasu, które rozpoczyna Tydzień Miłosierdzia. Doświadczamy nieustannie miłosierdzia Bożego, dlatego możemy uczyć się być miłosiernymi dla braci i sióstr. Ojciec Święty Jan Paweł II zachęcał nas tymi słowami: ?Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia [?]. Bądźcie świadkami miłosierdzia!? (Kraków-Łagiewniki, 17.08.2002). O godz: 15:00 Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego.
Drodzy parafianie i goście!
Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa napełniło radością nie tylko kobiety przybyłe do grobu i apostołów, lecz także wszystkich, do których dotarła wiadomość o nim. Po misterium Świętego Triduum, po opuszczeniu, wyszydzeniu, cierpieniu i śmierci nastaje nowy czas nadziei. Z perspektywy zmartwychwstania życie człowieka wygląda inaczej. Nauczmy się tak na nie patrzeć. Chrystus Pan zmartwychwstał ? i my zmartwychwstaniemy! Niechaj ta nadzieja będzie w nas źródłem radości i pokoju, niech porządkuje naszą codzienność, abyśmy każdego dnia stawali się niezwykłymi świadkami zmartwychwstania. Jezus żyje! Dzielmy się tą radością z najbliższymi i ze wszystkimi, których Pan z nami spotka. Pokoju serca, radości rozpromieniającej każdy dzień, nadziei, która nigdy nie gaśnie ? z całego serca wam życzymy.
Rozpoczynamy świętowanie Wielkiego Tygodnia. To czas, w którym wspominamy w liturgii najważniejsze wydarzenia ostatnich dni Jezusa na ziemi. Ten, który stał się dla nas cierpiącym Sługą Jahwe, prowadzi nas do zwycięstwa zmartwychwstania.
Wezwanie do nawrócenia jest zachętą do nieustannego odkrywania piękna i głębi Eucharystii. W Wielkim Poście ta droga prowadzi do źródła, którym jest Ewangelia Jezusa Chrystusa. Zbliżamy się do świąt, wkraczamy w czas intensywniejszego rozważania męki naszego Pana. Zasłoniliśmy krzyże w świątyni, by na nowo odsłonić je przed naszymi oczyma w Wielki Piątek. Niechaj ten czas będzie szczególnym czasem wyciszenia i towarzyszenia Jezusowi w Jego cierpieniu i męce.
1. Życie ciągle stawia przed nami nowe wyzwania. Są one okazją do głębszej refleksji nad wartościami i zasadami, którymi się kierujemy. Wielki Post wzywa każdego z nas do zrewidowania życia, postawienia sobie pytania, czy naprawdę idziemy śladem Bożych drogowskazów. Żyć to stawać się człowiekiem, a dla wierzących ? stawać się chrześcijaninem. To proces, który dokonuje się w nas nieustannie. Na tej drodze wpatrujmy się w Jezusa, który podczas rozmowy z Nikodemem mówi jasno i konkretnie: trzeba się na nowo narodzić, aby żyć.
Czas Wielkiego Postu to czas naszej metanoi, która oznacza przemianę życia, podjęcie nowych wyzwań, pracę nad swoją duchowością, a przede wszystkim zmianę myślenia pod wpływem słowa, które kieruje do nas Bóg. Aby je usłyszeć, trzeba się zatrzymać, wyciszyć, skierować uwagę serca na Boga. Jest wiele spraw ważnych, lecz nie zaniedbajmy tego, co naprawdę istotne.
W centrum liturgii drugiej niedzieli Wielkiego Postu Kościół stawia Jezusa, który na górze Tabor ujawnia trzem wybranym uczniom prawdę, że jest umiłowanym Synem Boga Ojca. Oni poznali prawdę o Jezusie, który ich wezwał i za którym podążyli. Niech czas postu będzie dla nas okazją nieustannego odkrywania prawdy o Tym, który na ołtarzach naszych świątyń ofiarowuje się Bogu za nas, staje się pokarmem na życie wieczne.
1. Przeżywamy pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu, czasu nawrócenia, pokuty, przemiany myślenia i życia. Od pierwszych wieków Kościoła wykorzystywano ten czas szczególnie na przygotowanie kandydatów do chrztu i odnowienia skutków tego sakramentu. Uczyńmy wszystko, co możliwe, by ten czas nie był dla nas tylko kolejnym Wielkim Postem, ale doprowadził nas do pogłębienia duchowej relacji z Bogiem, który wychodzi nam naprzeciw, aby nas odnaleźć.
Dziś jest wtorek, 30 listopad 2021. Imieniny: Andrzeja, Justyny
