2023-01-06
Za Mędrcami ze Wschodu pójdźmy za Jezusem, za ich wiarą. Trzeba, byśmy mieli ducha misyjnego. Dzielmy się naszą wiarę z innymi. Mędrcy ze Wschodu jako przedstawiciele świata pogańskiego idą odnaleźć Mesjasza. Wyruszają w drogę ku wierze. Bardzo często na tej drodze jest wiele przeszkód. Są też tacy ja Herod, którzy boją się władzy miłości, jaką objawia Mesjasz. Ale to, co najważniejsze, to właśnie to, iż Mędrcy docierają do Betlejem, docierają do wiary. Odnajdują Jezusa. Ich życie ulega zmianie. Ich życie jest już realną drogą wiary. To już jest inna droga, niż ta którą przebyli szukając Jezusa. Inną drogą przecież wracają do Ojczyzny, do siebie. Ja też jestem zaproszony, by pójść w drogę wiary, by odnaleźć Jezusa, by moje życie odmieniło się i aby było już inną drogą od siebie. To ma być droga wiary. Ta droga wypowie się dzisiaj również na drzwiach naszych domów: K + M + B 2018 lub C+M+B 2018. Niech Chrystus błogosławi naszemu domowi.
2023-01-01
„Niech cię Pan błogosławi i strzeże”. Słowa te, powtarzane przez wieki w bliskości świątyni jerozolimskiej, dawały Izraelitom poczucie bezpieczeństwa. Potwierdzały, że nigdy, nawet w najcięższym położeniu, nie są oni zdani wyłącznie na siebie, ponieważ Bóg nie tylko istnieje, ale zawsze im towarzyszy oraz ich wspiera. To samo przekonanie podejmuje i rozwija Kościół, ponawiając błogosławieństwo kapłańskie na progu kalendarzowego Nowego Roku. Nie wiemy, co on przyniesie, lecz gdy ogląda się na rok, który minął, napełniają nas liczne niepokoje i lęki. Krwawa wojna na Ukrainie oraz problemy ekonomiczne i społeczne idą w parze z atakami na podstawy wiary chrześcijańskiej. Jak balsam brzmią więc słowa błogosławieństwa: „Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem”.
2022-12-24
Wielu dziś woła, że świat, który znamy, na naszych oczach się rozpada. Myśliciele obwieszczają koniec historii, katastrofę dotychczasowego świata, karmią nasze lęki. I w takiej aurze my słuchamy orędzia: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało”. Nie tylko słuchamy, ale głęboko w to wierzymy. Wiemy, że pośród nas („Emmanuel” znaczy „Bóg z nami”) jest Ten, który stworzył mgławice, galaktyki, niebo i ziemię. Owszem, w żłobie leży Dziecko. Ale paradoks polega na tym, że gdy patrzysz w twarz Dziecięciu, widzisz jednocześnie Twarz Tajemnicy silniejszej od wszelkich ludzkich kryzysów i lęków. Paradoks polega na tym, że gdy Matka bierze w ramiona to bezbronne Dziecko, jednocześnie cały kosmos jest przytulany do Boskiego Serca tego Dziecięcia. I właśnie w tym przytuleniu jest dla nas nadzieja. Gdy rozpadają nam się ludzkie światy, jesteśmy w rękach Tego, który wszechświat trzyma w istnieniu.
2022-12-17
Ostatnie dni Adwentu charakteryzuje swoisty dynamizm przygotowań do Bożego Narodzenia. Istnieje realne niebezpieczeństwo, że napięcie to może przesłonić samą istotę uroczystości: pełnię objawienia się Boga w Jego Synu – Jezusie Chrystusie.