2022-09-25

Na kanwie dzisiejszej Ewangelii rodzi się pytanie: za co tak naprawdę bogacz został potępiony? Czy za to, że był bardzo bogaty? Bogactwo samo w sobie nie jest przecież naganne. Mamy wielu bogaczy, którzy zostali wyniesieni na ołtarze. Ewangeliczny bogacz został potępiony nie za posiadane bogactwo, ale za to, że źle go używał. Ono go zaślepiło. Upajał się swym bogactwem. Nie potrafił dostrzec Łazarza leżącego u bramy jego pałacu. Stał się niewrażliwy na potrzeby bliźnich. Jeśli więc jesteśmy bogaci – dziękujmy za to Bogu, ponieważ to, co posiadamy, może ułatwiać nam życie, dać poczucie większego bezpieczeństwa, pozwolić zrealizować własne pasje i marzenia. Dzięki bogactwu możemy przede wszystkim pomóc innym. Jeśli jesteśmy ubodzy, cieszmy się z tego, co posiadamy, i czuwajmy, by nie popaść w nędzę. Wszyscy jednak – i ubodzy, i bogaci – strzeżmy się chciwości, która łatwo może opanować serce każdego człowieka. Otwierajmy więc nasze serca na wszelkie ludzkie biedy, bo to jest prawdziwe bogactwo w oczach Boga i pewna inwestycja w naszą wieczność.
2022-09-18
Jak przez doczesność dojść do wiecznych przybytków?
25. Niedziela zwykła, rok C (Am 8, 4–7; 1 Tm 2, 1–8; Łk 16, 1–13)
Odpowiedź na pytanie zadane w tytule tej niedzieli jest przewodnią myślą wszystkich trzech czytań. Chwila obecna – dane nam krótkie życie doczesne z możliwością zdobywania środków materialnych – to jest ów ewangeliczny kairos do właściwego wyzyskania jako droga w stronę ostatecznej postaci królestwa Bożego. Nasze stale umykające nam, nie do zatrzymania, teraz, stanowi dla nas jedyną szansę osiągnięcia wiecznego szczęścia z Bogiem, który nas chce mieć u siebie, i pomaga nam właściwie ją wykorzystywać. Natomiast zafascynowanie mamoną, tak znamienne dla naszej obecnej sytuacji ekonomicznej w kraju, jest dla wielu ludzi poważnym zagrożeniem ich wiekuistych przeznaczeń. Dany nam przez Boga środek doczesny, jakkolwiek teraz niezbędny, nigdy nie może się stać jedynym celem dążenia istoty rozumnej. Samo życie otrzymaliśmy tylko w zarząd, dlatego czeka nas z niego rozrachunek.
2022-09-11
Okazywanie miłosierdzia i wybaczanie tego, co złe, może nastrajać do wdzięczności, ale może również wywoływać sprzeciwy i bunt. Tak było w przypadku faryzeuszów i uczonych w Piśmie, którzy szemrali na bliskie spotkania Jezusa z celnikami i grzesznikami. Ich postawa sprowadzała się do separacji i unikania wszelkich kontaktów z osobami uznawanymi przez nich za nieczyste. Jezus jednak, zamiast ich napominać czy karcić, opowiedział dwie krótkie przypowieści: o zagubionej owcy i zgubionej drachmie. Obie obrazowo uwypuklają wartość jednostki we wspólnocie, podkreślając, że nie należy zaniechać poszukiwań i odzyskania każdego, kto się w życiu zagubił. Radość z nawrócenia grzesznika znacznie przewyższa radość pasterza i kobiety, którzy nie poprzestają na osobistym zadowoleniu, lecz spraszają przyjaciół i sąsiadów, czyniąc z odnalezienia okoliczność do dziękczynienia i wspólnego świętowania.
2022-09-04
Bóg, który stworzył świat, żyje wiecznie. Mądrością jest wyjście poza ograniczenia cielesności i przejściowości oraz wychylenie się ku wieczności. Pokolenia przychodzą i odchodzą, a przemijalność jest wpisana w porządek tego świata. Jednak Bóg nigdy nie opuszcza tych, którzy Mu szczerze ufają. Gdy wierność prawdziwej mądrości staje się bardzo trudna, wierzący razem z psalmistą wyznają: „Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką”. A wtedy wszystko ukazuje się w nowym świetle i staje się łatwiejsze, ponieważ takie są owoce prawdziwej mądrości.
2022-08-21
Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi
Jezus przypomina, że jeśli chcę kroczyć za Nim, muszę zdecydować się na wysiłek „wchodzenia przez ciasne drzwi”. Wybrać niebo - to znaczy wybrać taki styl życia, jaki On wskazał. Bóg nie proponuje łatwej, szerokiej drogi, gdzie „wszystko ujdzie”. Ewangelia zawiera określone wymagania. Praca nad sobą, do której nieustannie zachęca słowo Boże, nie przekracza moich możliwości.
W czym jestem wymagający, a w czym ulegam przeciętności i oziębłości?